Vroeg uit de veren en vol verwachting, zo begon ons tuinreisje naar Twente. Armanda en Helen stonden ons stralend op te wachten en gaven ons allemaal  een tasje met lekkers mee voor onderweg. Het was tenslotte een lange weg naar Twente.

Onze eerste stop was DG tuinen, een kwekerij van siergrassen. Sommige van ons waren echt wel toe aan koffie en iets lekkers, anderen liepen meteen over de smalle paadjes door de nog vochtige najaarstuin. Rondom een grote vijver kwamen al die grassen mooi uit. De grote verscheidenheid in hoogtes, verschillende vormen en kleuren van de bloei-aren gecombineerd met diverse vaste planten maakten er een sfeervol geheel van. Dauwdruppels en tegenlicht zorgden voor betoverende plaatjes. Geïnspireerd door de tuin, of gewoon omdat we hebberig zijn, wisselden hier al menige plant van eigenaar. We vervolgden onze reis naar Het Plantsoentje van Anja Broekhuis waar we hartelijk werden ontvangen. In sappig Twents vertelde zij haar “Hoe het toch zover gekomen is” verhaal wat we met veel plezier aanhoorden. Had iedereen maar zo’n buurvrouw als die van Anja…. Met vallen en opstaan kreeg de eigenaresse de smaak te pakken en zo veranderde het kalverenweidje in een prachtige tuin die helemaal op gevoel is beplant met de Dutch Wave als inspiratiebron. Grote groepen vaste planten, afgewisseld met hier en daar wat grassen stonden in organische vormgegeven borders. Misschien nu, in de nazomer, wel op zijn allermooist. We keken onze ogen uit, zoveel insecten en vlinders als hier rondfladderden. Terecht dat je deze tuin tegenkomt in allerlei tuinbladen. We liepen door een berceau met schaduwplanten naar een pluktuin vol vrolijk gekleurde dahlia’s. Voor de boerderij ligt de tuin waarmee alles begonnen was, nog steeds de moeite waard maar daar worden al weer nieuwe plannen voor gesmeed. Een tuin groeit tenslotte met je mee. In de koffiekeuken stond er voor ons soep, koffie of thee klaar en keken we uit op de kleine verkoophoek. En dan word je toch nieuwsgierig, ook al weet je dat de volgende stop een kwekerij is.

Kwekerij Fahner, een bekende naam voor de kenners. Er ging een kleine schok door de bus toen Helen aangaf dat we hier maar 1 uur zouden blijven en dat terwijl de volgende tuineigenaren al hadden gezegd dat we ook later mochten komen. Wat een enorme grote kwekerij, zoveel keus, er moest dus vaart gemaakt worden en wat is een lijstje dan toch handig!

De laatste tuin die we bezochten was de Haarboershof van Jan en Ina Ter Haar. We werden welkom geheten door Ina in de kleine voortuin die nog weinig verraadde van wat ons te wachten stond. Jan zijn passie zijn bijzondere vogels in mooie volières en zij is een imker. Door hun hobby kregen ze steeds meer plezier in tuinieren en zo ontstond hun mooie tuin. De tuin is vormgegeven in rechthoekige vormen. Wat opviel was dat er overal waterelementen waren, in de vorm van vijvers, waterloopjes en borrelstenen, vaak geflankeerd door varens, en grote bemoste stenen. Een verrassende zitkuil bij de entree, een verdiepte kas, een stiltehoekje, elk jaar is er wel een project dat Jan onder  handen neemt. Ook hier een berceau met schaduwplanten, nu met doorkijkjes naar weelderige borders. De borders in deze tuin waren bedoeld om van heel dichtbij te bekijken, een zigzagpad liep er dwars doorheen. Op kleine pleintjes stonden allerlei mooie kuipplanten of bijzondere collecties Hosta’s. Jan en Ina blijken echte bezige bijtjes. Het late middagzonnetje gaf een speciaal sfeertje aan de tuin en al die gezellige zitjes overal maakte er een fijne plek van om nog even met elkaar te proosten voor we weer terug naar huis gingen.

Al met al was het een heerlijke, zonnige en inspirerende tuindag, we kijken uit naar volgend jaar.

Jolanda.