Afgelopen zomer hadden we gezelschap van een slak op ons terras, zo’n hele dikke, grote bruine naaktslak. Biefstukken, noemt mijn moeder ze altijd. Mijn zoontje (toen bijna 2 jaar) zag het. En nu moet u weten; hij is gék op worstjes. Dus toen hij de slak in de gaten kreeg riep hij meteen “Worstje!” “Nee, slak, slak!” riepen mijn man en ik tegelijk, bang dat hij het ding in zijn mond zou steken. “Slag!” herhaalde hij en keek nog eens goed naar de slak. Toen knielde hij neer tot hij er vlakbij was en zei: “Hey! Hey! Hai! Hey, slag!” En zwaaide ernaar. De slak was zijn nieuwe vriend geworden.

Ecologisch tuinieren vind ik belangrijk, juist vanwege hem. Ik hoef me bijvoorbeeld geen zorgen te maken dat hij in mijn ecologische tuin in contact komt met herbiciden of pesticiden. Hij kan in de aarde wroeten, aan de planten zitten, aardbeien direct van de plant eten zonder dat er resten van chemicaliën in zitten. Veel van de stoffen in dit soort middelen worden in verband gebracht met gezondheidsproblemen.

En zeker niet alleen in land- of tuinbouw, ook de tuincentra staan vol met producten met deze stoffen en hieronder vallen zelfs groepen die professioneel alleen onder hele strikte voorwaarden gebruikt mogen worden. Veelal gaat het om een hormoonverstorende werking, die mogelijk mede obesitas, een lager IQ, vruchtbaarheidsproblemen en zelfs autisme kunnen veroorzaken. Opname gebeurt vooral door inname via de mond, dus als het kind ergens aanzit en vervolgens met zijn handen aan zijn mond komt dan kan het deze deeltjes overbrengen.

Door aanraken zoals tijdens het spelen, zelfs stof meenemen met de schoenen van buiten naar binnen waar het op het speelgoed terecht komt, kunnen ervoor zorgen dat iemand steeds een beetje binnenkrijgt. En een kind is daar extra gevoelig voor.

Nog een reden is dat ik hoop dat hij in de toekomst nog steeds van een veelvoud van dieren en planten kan genieten. En niet alleen om hun esthetische waarde. Zo is 75 % van het verse voedsel wat we in de supermarkt halen afhankelijk van bestuiving door dieren.

Veel fruitsoorten, maar bijvoorbeeld ook tomaten hebben we niet meer tot onze beschikking zonder bijen (en hommels, die tot de bijen behoren).

Maar het gaat niet goed met onze bestuivers en dat komt o.a. door stoffen in bestrijdingsmiddelen en achteruitgang van (geschikt) bloemrijk landschap. Nog een reden om voor hem ecologisch te tuinieren, want dat is tuinieren voor dieren.

Tot slot draagt groen bij aan hoe wij ons voelen en aan de ontwikkeling van een kind. Planten zijn een stimulans voor de zintuigen, zonder ze te overschreeuwen. Een tuin is daarom een perfecte omgeving om uren te spelen. En juist een ecologische tuin waarin allerlei dieren komen is enorm uitdagend en leerzaam. En het belangrijkste is: mijn zoontje geniet ervan. Een ecologische tuin is één groot avontuur voor kinderen.

Er valt zo veel te zien, ontdekken, fantaseren en te leren. Zo kunnen ze zich er uren vermaken, vaardigheden en inzichten ontwikkelen waar ze ook later nog wat aan hebben en er tegelijk prachtige herinneringen aan overhouden.

Iris Veltman

Iris’ Garden Ecology www.irisgardenecology.nl (lees ook mijn eens blog)